نانی که سال‌ها ماندگار است
وقتی ارتش نگران جزئیاتی مثل طعم و تازگی نباشد، یک خوراکی ساده‌تر با تکنولوژی کمتر تولید می‌کند که از هر ساندویچی ماندگارتر است. سربازان و ملوانان قرن‌ها از نوعی نان کراکر به نام «هاردتک» تغذیه می‌کردند. این کراکر فقط حاوی آب، آرد و نمک و تا حد ممکن خشک است که بیشتر دوام بیاورد. اگرچه از این نان بیشتر در جنگ داخلی آمریکا استفاده شد، اما قدمت آن اگر به هزار سال نرسد صد‌ها سال است.
ما دقیقا نمی‌دانیم که این نان چقدر دوام می‌آورد، اما سربازان به طور مرتب از نان‌های یک ساله در جنگ استفاده می‌کردند. حتی برخی از آنها به شوخی می‌گفتند حروف «BC» روی آن نشان دهنده سازندگان نیست بلکه زمان ساخت آن در قبل از میلاد است. به خاطر خشکی زیاد، این نان سال‌ها ماندگار بود و با آب، قهوه و نوشیدنی‌های دیگر خورده می‌شد. این نان آنقدر خشک بود که بدون آب قابل خوردن نبود و به همین دلیل به آن «دندان شکن» هم می‌گفتند. حتی شایعاتی هم هست که می‌گوید کراکرهایی که در جنگ داخلی آمریکا پخته شد، بعد‌ها در جنگ اسپانیا- آمریکا هم مصرف شد، یعنی ۳۵ سال بعد.
کنسروهایی که ۴۰ سال ماندگار هستند
برخی جیره‌های نظامی ۳۵ سال یا بیشتر دوام می‌آورند. حتی برخی می‌گویند جیره هایی که در زمان جنگ جهانی دوم ساخته شدند ۷۵ سال بعد خورده شدند، اما ما نمی‌توانیم به این حرف استناد کنیم. سرهنگ ارتش آمریکا «هنری مائوک» قسم خورد که روزی که بازنشسته شده، کیکی را خورده که در جنگ ویتنام به او داده شده بوده است. طبق حرفش، او در جشن بازنشستگی خود در سال ۲۰۰۹، یک کیک ۴۰ ساله را خورده است.
مرغی که بعد از ۵۰ سال خورده شد
وقتی «لس لایلی» با همسرش بریل در سال ۱۹۵۶ ازدواج کرد، یک کنسرو مرغ به آنها هدیه داده شد. لس به همسرش گفت که در پنجاهمین سالگرد ازدواجشان این مرغ را خواهد خورد. این کنسرو مرغ ۵۰ سال ناظر ازدواج آنها بود و در نهایت در پنجاهمین سالگرد ازدواجشان در سال ۲۰۰۶، لس آن را باز کرد. او بیمار نشد تنها جای خالی کنسرو که 50 سال همراه او بود، همیشه در زندگیش حس می‌شد.
قوطی لارد ۶۴ ساله
لارد یک روغن حیوانی است که برای پخت و پز، یا به صورت خام یا با نان مصرف می‌شود. کارشناس غذای آلمانی، هانس فلدمایر، یک قوطی از این روغن را در سال ۱۹۴۸ از آمریکا دریافت کرد و تصمیم گرفت آن را برای روز مبادا نگه دارد. ۶۴ سال بعد هیچ موقعیت اورژانسی برای او پیش نیامد. اما یک روز هانس در مناظره‌ای درباره غذاهای کنسروی و تاریخ انقضا بود که به عنوان شاهدی برای ماندگاری غذاهای کنسروی به کنسروش اشاره کرد که هیچ تاریخ انقضایی روی آن نبود و ادعا می‌کرد که این یعنی هر زمانی قابل خوردن است. استدلال او هیچکس را قانع نکرد، بنابراین کنسروش را باز کرد و خورد. این کارش حرف او را ثابت کرد، ولی باعث بدبوترین نفسی شد که در تاریخ آلمان ثبت شده است.
کیک ۱۲۵ ساله
کنسرو کیکی که جیره نظامیان امریکا بود و سرهنگ مائوک بعد از ۴۰ سال خورد، همه ما را تحت تاثیر قرار دارد. اما این کیک از آن هم عجیب‌تر است. قنادان و طرفداران کیک می‌دانند که کیک میوه‌ای که درست تهیه شده باشد می‌تواند ماه‌ها دوام آورد. اما دانشمندان می‌گویند کیک میوه‌ای تحت شرایط مناسب، می‌تواند همیشگی باشد.
در سال ۱۸۷۸ فیدلیا بیتس یک کیک میوه‌ای معمولی برای مراسم شکرگزاری درست کرد. او قبل از تعطیلات مرد و خانواده اش کیک را در یک پوشش پلاستیکی قرار دادند. در سال ۲۰۰۳ این کیک باستانی توسط مورگان فورد، نتیجه ۸۳ ساله فیدلیا را خورده شد و ظاهرا هیچ ضرری برای او نداشت.
عسل هزاران سال قابل خوردن است
عسل هیچ وقت خراب نمی‌شود و همیشه ماندگار است. به گفته موسسه اسمیتسونین عسل می‌تواند هزاران سال ماندگار باشد. این به خاطر ماهیت اسیدی عسل و خاصیت هیگروسکوپیک یا ذرات جاذب رطوبت آن است. عسل آنقدر بادوام است که در مقبره مصریان باستان، ظرف‌های عسلی پیدا شده که کاملا خوراکی بودند حتی با اینکه کنار مومیایی‌های ۵۰۰۰ ساله بودند.
حیواناتی که بعد از ۵۰۰۰۰ سال خورده شدند
انسان‌ها واقعا غذاهایی خورده اند که از بیشتر تاریخ بشریت قدیمی‌تر است. اجساد ماموت‌ها با مقدار زیادی گوشت روی استخوان هایشان پیدا شده اند، زیرا بدن آنها در زیر یخ‌های دائمی دفن شده بوده است. بخش از این گوشت‌ها واقعا خوراکی است. بسیاری از داستان‌های جالب، اما تایید نشده از کاشفان گرسنه‌ای می‌گویند، که از اجساد ماموت‌ها تغذیه کرده اند. همچنین موارد تاییدشده‌ای از افرادی وجود دارد که غذاهای ده‌ها هزارساله را خورده اند. مثل دیرینه شناسانی که مغز استخوان یک اسب ۵۰۰۰۰ ساله را پختند و خوردند. یا محققانی که یک قطعه گوشت ۳۶۰۰۰ ساله گاومیش کوهان دار را خوردند.
